Aralık 26, 2011

Orhan Gencebay - Ben Topraktan Bir Canım


Ben toprağın sinesinde insan denilen bir canım,
Hem düşünür hem severim budur taştan farklı yanım.
Her maddenin zerresini bedenimde taşıyorsam,
Ben ne bir taş, ne bir ağaç, insanlığımla insanım.

Ben topraktan bir canım senin gibi,
Çiğnesen ne fark eder yolun gibi.
Dil söylemiş, kalp kırılmış.
Ha bir eksik ha bir fazla,
Ne fark eder derdim gibi,
Ben seni her halin ile seviyorum,
Toprak gibi.

Benim aşkta tek dileğim,
Benim cefada örneğim.
Ağlatmayı hüner bilen,
Benim vefasız sevgilim.

Affetme beni, sensiz gülersem,
Affetme senden bir şey gizlersem,
Aşkın ecel olsa bile,
Affetme senden sonra can verirsem.

İstemem sensiz olan kaderi,
Ver bana sana gelen dertleri,
Olsa bundan daha beteri,
Affetme sana şikayet edersem.

Benim aşkta tek dileğim,
Benim cefada örneğim,
Ağlatmayı hüner bilen,
Benim vefasız sevgilim.

Bahtımda ki yalnızlık seni bana getirdi,
Bahtımda ki acılar seni bana getirdi,
Aşkın ile bütün dertler anlamını yitirdi.

Razıyım senden gelen her şeye,
Razıyım aşkın İle ölmeye.
Senle geçen bir günümü,
Değişmem senden sonra can vermeye. 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder