Ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim sadece bir tek gün,
Ne bir hafta.ne bir ay ve nede bir yıl.
Ben ömrümce tekbir gün mutluluk bulabildim sadece bir tek gün,
Ne bir mevsim ne bir zaman ve nede bir tek an.
Bir tek o gün güneş, güneş gibi doğdu karanlıklarımın üstüne,
Bir tek o gün ışık, ışık gibi parladı ruhumun derinliklerine,
Bir tek o gün vakıf olabildim varlığımın nedenine,
Ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim sadece o bir tek o gün.
Hanı ellerin ilk kez ellerime dokunup,yok yok,
Anlatılmaz, anlatmam, anlatmamalıyım.
Hanı kolların boynuma sarılıp, yok yok bu gizli sır,
Açıklanmaz, açıklamam, açıklamamalıyım.
Hanı sıcacık nefesin yüzümde aman Allahım ben bu kadar mı küçüldüm,
Böyle zulmün zalimi olmam, olamam, olmamalıyım,
Ben işte ömrümce o bir tek gün mutluluk bulabildim sadece o bir tek gün.
Ya şimdi bir nefes kadar yakınımda ama binlerce yıl uzaklarımdasın,
Ruhumun her zerresinde ama ebedi yokluklarımdasın,
Unuttum desem yalan unuturum desem imkansız,
Gözlerim bir tek gün kapanmadı ki hasretsiz,
Canımda, kanımda tüm benliğim ve ruhumun türbelerindesin.
Katlanılmıyor seni elde bilip bilmezlikten gelmek,
Ve de hakkım olmayanı hakkımmış gibi haksızca sahiplenmek,
Bu ne ağır yük bu ne amansız dert bu nasıl çile Allahım.
Umutsuz olduğunu bile bile seni sevmek, seni özlemek,
Ve sana gel, gel, gel diye haykırabilmek.
Ettiğimiz dualar mı tutmuyor duymak mı istemiyor duyması gereken,
Yoksa günaha mı sayıldı sevgimiz,
Ayrılıkla cezalandırıldık vuslat beklerken.
Hangi sabırla güç bulayım hangi teselliyle avunayım,
Ömrüm damla damla gözyaşı olup toprağa düşerken,
Ben ömrümce bir tek gün mutluluk bulabildim sadece o bir tek gün.
Hasretin serilmiş sere serpe yollarımın üstüne,
Özlemlerin çadır açmış ruhumu derinliklerine,
Bırak kulları melekler bile dayanamazken hasretine,
Ya ben nasıl dayanayım yokluğuna oy oy, oy.
Adım attığın her yeri hep aynı gün aynı saatte dolaşıp duruyorum,
Elin değdiği her dalı her taşı tekrar tekrar koklayıp öpüyorum.
Biliyorum kavuşmak imkansız bir çılgınlık yapıp,
Bu dünyadan göçüp gitmek de var amma,
Ya gidilen yerde seni görememek seni duyamamak,
Ve seni hissedememek korkusu yok mu.
Yaşamak zulüm olsa da katlanıyorum,
Azap olsa sabrediyorum çünkü seni seviyorum.
Sen yaşama gayem var oluş nedenim,
Sen ezelimsin sen ebedimsin sen öfke duyamadığım, kin güdemediğim,
Ve yetti be diyemediğim çaresizliğim, vazgeçilmezimsin of, of.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder