Bir zaman dünyaya bir garip geldi,
Sevinci yarımdı, şefkati yarım.
Yaşadı yaşamak denirse buna,
Ümitleri yarımdı, hayali yarım.
Hayat öyle zor bir yol çizdi ona,
Yokluklar içinde dileği yarım.
Bütün olan yalnız kötü şansıydı,
Gülmesi yarımdı neşesi yarım.
Bir gün ahu gözlü birini sevdi,
Terk edildi aşkı da kaldı yarım.
Sanki de dünyaya gelmesi suçtu,
Vuran vurana, dert dert üstüne mutluluğu yarım.
Neden böyle diye sordu kendine,
Bulduğu her cevap yarım, her çare yarım.
Bir gün ecel geldi aldı dünyadan,
Saat yarım, ömrü yarım, hayat yarımdı.
Ne sevdi ne de gerçek seveni buldu,
Ne mutluydu ne de mutluluk vereni buldu.
Yarım olan kaderine isyan ettikçe,
HEr derdin çilenin mahkumu oldu,
Mahkumu oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder