Çektiğim bu matem hasretten değil,
Aşkının kurbanı olduğumdandır.
Ömrüme sardığım bu kara bela,
Bir tek sana bağlı kaldığımdandır.
Sen olmazsan ne olur bilir misin gönlümde,
Ne hayat ne sebep kalır şu koca yeryüzünde.
Kapıldım bahtım diye vefasız sevgiliye,
Teslim ettim ellerimle gönlümü sev diye.
Şimdi oldum sevgilim gönlünün pervanesi,
Anladım ki bu dünya dertler meyhanesi.
Herkes kendi derdine düşmüş çare arıyor,
Açılan her yarayı bir sevgili sarıyor.
Nerdesin sevgilim, nerdesin kaderim,
Ben böyle acıya derde, isyan ederim.
Kim bilecek sevenin neler çekeceğini,
Kim bilirdi aşkımızın acı vereceğini,
Bilemedim sevgilim hayat bu mu aşk bu mu,
Her seven, bir yara almış belki aşkta kanun bu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder