Eşyalar toplanmış seninle birlikte,
Anılar saçılmış odaya her yere,
Sevdiğim o koku yok artık bu evde,
Sen…
Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş,
Ne olur terk etme yalnızlık çok acı,
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte,
Sen kadınım…
Hatırla o günü karşıki sokakta,
Seni öptüğümü ilk defa hayatta,
Kollarımda benim ilkbahar sabahı,
Sen…
Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık,
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş,
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık,
Sen kadınım…
Masamız köşede öylece duruyor,
Bardaklar boşalmış HEr biri bir yerde,
Sanki hepsi hasret senin nefesine,
Sen…
Bana bıraktığın bütün bu hayatın,
Yaşanan aşkların değeri yok artık,
Ben sensiz olamam artık anlıyorum,
Sen kadınım…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder