Attığım her adım benden uzakta,
Bastığım her yerde yokmuşum meğer.
Çırpınırken ben denilen tuzakta,
Ben bana saplanan okmuşum meğer.
Aklım kumsal iken, ben toz paresi,
Çıktıkça yükseğe alçalır oldum.
Düşündüm derdimin nedir çaresi,
Susarak konuşmak, sonunda buldum.
Esrarlı vuslata bir adım kala,
Hasretin vecdiyle, ben kement attım.
Deryada boğulmak ne güzel bela,
Battıkça kurtuldum, çıktıkça battım.
Görünmez cevheri buldum diyerek,
Körlüğü kör ettim, deli bir taşla.
Bilmeyi bilmeden, bildim diyerek,
Boşluğu doldurdum, dolu bir boşla.
Nasılların sebebini sorarken,
Sualimi cevapladım niçin de.
Çokluğumda yokluğumu ararken,
Yalnız kaldım yığınların içinde.
Satır satır böldü beni HECEler,
Her kırkımı, kırka yardım savuştum,
Boşluğumu kucakladı geceler,
Sessizlikte, gürültüyle boğuştum.
Var da yoku, haykırırken HEr seda,
Aklım ki, aklımı başımdan aldı.
Ona gidiyorum, bana elveda,
Sonsuz olan sona, bir nefes kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder