Kelimelerden alacaklı bir sağır
gibi,
İçimi döktüm bugün, yokluğunla
konuştum.
Tutsak gibi, enkaz gibi, kendim
gibi,
İçimden çıktım bugün, içimle
kavuştum.
Yüzünü ilk kez gören bir çocuk
gibi,
Gördüm kendimi gördüm.
Kırıldı ayna paramparça!
Paramparça ne varsa kadınım,
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder
adın,
Ne olur, gel, gel, gel, gel,
Ben sensiz İstanbul’a düşmanım.
Kestiğim ümitlerden yelkenler
yaptım ama,
Yokluğunda ne gidebildim ne de
kaldım.
Gerçek miydi tutunmaya
çalıştıklarım,
Hediye süsü verilmiş ayrılıklarım.
Kaybetmenin tiryakisi bir çocuk
gibi,
Sustum, kendime kızdım.
Kırıldı ayna paramparça!
Paramparça ne varsa kadınım,
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder
adın,
Ne olur, gel, gel, gel, gel,
Ben sensiz İstanbul’a düşmanım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder