Sakın ağlama, tanıdık yalnızlık, evvel Allah tanıştık
evvelden,
Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu, bilemezsin götür kokunu.
Bebeğim...
Çocuktun hep sen, elinde balonla... Engel miydim ben ? İğne
miydim ?
Bir bakmışım ki ben, elmalar düşmüş, tükenmişiz, kepenkler
inmiş.
Bebeğim...
Ve uğraşmak anlamsız, yüzündeki yabancı,
Her geçen saniye bana daha yabancı.
Ve böyle olmasın bildiğim gibi kalsın,
Her geçen saniye daha da zorlaşmasın,
Gülümse şimdi gülümse şimdi gülümse şimdi ve gülümse şimdi.
Bebeğim...
Haklıydın hep sen, acılar bedava, mecburduk hep uzaktan
bakmaya,
Çok yorgunum ben, eski bir saat gibi, hırpalandım İstanbul
gibi.
Bebeğim...
Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya...
Öyleyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder