Tam ona
sarılırken gördüm pencereden
Gülünecek
ne vardı, gülüyordun ya öperken
Bu gece
seninle olalım canım derken
Sildim
seni o anda kalbimden
Neydi
kopan içimden yıllar zincirinden
Öldüm
sanki yaşarken
Kaçtım
hemen o sahneden
Kendimi
buldum ben çalıştığım bu yerde
Azalır
acılar da belki gitgide
Uykusuz
her gece bu soğuk kahvede
Sabahlarım
bazen günlerce
Rüyalarıma
gelme diye
Uykusuz
her gece, yorgun ölesiye
Unutur
muyum seni yorulsam her gece
Masada
boş bardaklar kirlenmiş tabaklar
Çoğalıyor
önümde bitmesin sabaha kadar
Yakmıyor
elimi artık bu kaynar sular
Yoruldukça
kaybolur acılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder