Fırtına öncesi veda busesi
Gönlümün menzilinde aklın gölgesi
Ayrılık yüzünden kırdım herkesi
Şeytanın bacağını kıramıyorum.
Beni mi buldu şansın böylesi
Yemin bozuyorum her pazartesi
Ayrılık yüzünden kırdım herkesi
Hayatın akışına uyamıyorum.
Üzenler hep seviliyor
Sevenler hep üzülüyor
Aşka inancım azalıyor
E git gide hevesim kaçıyor.
Kimler kimler yuva kuruyor
Ben niye kuramıyorum.
Yazgımla kanlı bıçaklı
Kalbim hep alacaklı
Hayalim üç kelime o da şöyle;
Evli, mutlu, çocuklu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder