İbrahim Erkal - Kaldırım Taşları

O yandan gel o yandan görünmüyon boyandan
Kız ne zaman büyüdün nedir bu naz bu endam
Kaldırım taşları sıra kenardan bel kıra kıra
Aklımı baştan aldı bir kere öpsem
Immuah yanağından ummuah dudağında.

Gidiyom ankaradan yandım başı karadan
Gün gelir kavuşturur seni beni yaradan
Kaldırımın taşları boya naza dermesin selvi boya
Kaldırımın taşları gel öpeyim kız doya doya
Aklımı baştan aldı bir kere öpsem
Immuah yanağından ummuah dudağında.

Kaldırımın taşları bozuk
Seni alamazsam çok yazık
Aklımı baştan aldı bir kere öpsem
Immuah yanağından ummuah dudağında.