İster kara haber saysın isterse müjde,
Ecelle vuslatın zamanı geldi.
Ay, güneş, yıldız artık manasız,
Hayatla hesabımın son anı geldi.
Yer yüzünde oydu hayat bağlarım,
Yokluğuyla devrildi ümit dağlarım,
Ciğerlerimden koptu şah damarlarım,
Ümitsiz bu aşkın son anı geldi.
Hep onu götürdüm gittiğim yerlere,
Kainat, yer, gök oydu, oydu her zerre.
Onunla doğuyordum her gün.binlerce kere,
Hayatla bağlarımı kopardı gitti.
Ne geldi ne sesime verdi tek cevap,
Ah içinde geçti hayatım her günüm azap,
Bu günahkar kulunu bağışla Yarab,
Sana dönmenin zamanı geldi.
Toprak suskun rüzgarlar vermiyor cevap,
Yüreğim bedenim bir enkaz, bir harap,
Bir müjde için oldum her kula türap,
Çaresizlik içinde bırakıp gitti.
Ben habersiz kimsede bilmiyor ki ne oldu,
Meçhullere karıştı sanki yel oldu,
Haykırdım çağırdım bunca yıl oldu,
Bir haber bırakmadan sır oldu gitti.
Yinede kırılamaz yüreğim onun tavrına,
Bir yol çizdi herhalde kendince hayatına,
Her hafta bir tek gül bıraksın.kabrimin ortasına.
Toprağıma el sürsün o bana yetti.
Allahım ne olur onu üzme düşmesin dara,
Davacıda değilim bahtımmış kara,
İncinmesin o narin yüzü düşmesin intizara,
Bana yaşattığı o SEvgi yetti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder