İbrahim Erkal - Unutulurmuş

Ne rüzgarlar sustu ne yağmur durdu,

Sensiz de hayat devam ediyormuş.

Ne fırtına dindi ne güneş söndü,

Sensiz de hayat devam ediyormuş.

Aşkı veren Allah sabrı da veriyormuş.

Unutulurmuş, unutulurmuş, sen bile, sen bile,

Bu deli gönlüm avutulurmuş aşkından ölsem bile.

Çok zor olsa da ayrılık gülüm,

Sensiz de hayat devam ediyormuş.

Sanma hep yıkıldım, sanma üzgünüm,

Hasretin uzaktan bakıp gidiyormuş.

Aşkı veren Allah sabrı da veriyormuş.

Unutulurmuş, unutulurmuş, sen bile, sen bile,

Bu deli gönlüm avutulurmuş aşkından ölsem bile.

Hayatın tadı tuzuydun,

Sanki kınalı kuzumdun.

Menekşelerin kızıydın,

Adın bahar mıydı senin.

Vazgeçilmez bir tutkuydun,

Gönül bahçemin ufkuydun.

Gittin de kimlere uydun,

Adın Sevda mıydı senin.

Yokluğun ateşten gömlek,

Dayanamaz buna yürek.

Unuttum istemeyerek,

Adın hasret miydi senin.

Her nefeste seni aldım,

Her gece uykusuz kaldım.

Sanki çölde susuz kaldım,

Adın Leyla mıydı senin.

Unutmuşum adını,

Anlatırmışım tadını,

Hayat kırsın inadını.

Sende buna gülmelisin,

İste buna üzülmelisin. (heceses)