Şubat 06, 2016

Ahmet Özhan - Hülyalarımdaki Dünya



Söyleyin nerde ruhumun dünyası o diyar,
Ferhat gibi dağları yarıp yarıp gideyim.
Eşiğine baş koyup da ağlayayım zar zar,
'"Ne olur gel, gel artık'" diye feryat edeyim!

Yıllar var onun hayaliyle avunuyorum,
Kanayan şu gönlümde en onulmaz yaralar;
Kimse bilmez nasıl bir hicranla yanıyorum,
Gözlerimden akan gönlümdeki hatıralar...

Ey tatlı hülya, bir şifa sun kendi dilinden,
Ateş-i hicranımı onunla söndüreyim.
Vur mızrabını, nağmeler duyur bam telinden,
Duyur ki, onunla efkârımı dindireyim.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder