Hayattan bezmiş bir köle
gibi yaşıyorum niye?
Güneşim batık doğmuyor
ağlıyorum gündüz gece
İçimdeki şu yangını sormaz
hiç kimse
İlaç olmaz hiçbir çare
dermansız derde
İçimdeki şu yangını
söndürmez kimse
Bir de bana sorun dostlar,
çekilmez çile
Niye bana gelmiyorsun?
Hiç mi beni sevmiyorsun?
Zor mu gelir bütün bunlar?
Niye susup söylemiyorsun?
Meyler çare bulamadı
Dostlarım arayıp sormadı
Ağladım sabaha kadar
Gözyaşımı silen olmadı
Sessizliğini dinlemek bile
güzeldi
Sensiz yaşamak hayatın en
çekilmez derdi oldu
Derin bir yalnızlık bu
yaşadığım şimdilerde
Bir başımayım koskoca
evrende
Biri olsun istiyorum; hem
dost hem sevgili
Hem de deva dertlerime...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder