Pencere önünde
Arkadaştan ayrı
Porselen saksıda
Bir süs çiçeği
Evin hanımı
Her akşamüstü
Su ve güneş sunar
Entelektüel
Pencere önü çiçeğine
Ne ansızın yağmur ne
gökkuşağı
Ne dipdiri sabah, gözyaşı
Ne şebnem görmüştür ne
kırağı tanır
Ama iyi konuşur, kitap
gibi
Rastgele çiçeklere şöyle
bir bakar
Cansız cam ardından, tül
perdelerden
Pencere önü çiçeğine
Ne mecburen güneş ne
karakış
Ne dopdolu bahar ürpertisi
Zorlu bir rüzgârla boynu
hiç kıvrılmaz
Haylaz çocuklarca hiç
koparılmaz
Gece çökünce açılır
lambalar
Öteki çiçekler ay
ışığındalar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder